Pozdrowienie cnót
1Bądź pozdrowiona, Królowo Mądrości, Pan
niech cię strzeże z twą siostrą, świętą, czystą Prostotą.
2Pani święte Ubóstwo, Pan niech cię strzeże z twą siostrą, świętą
Pokorą.
3Pani święta Miłości, Pan niech cię strzeże z twą siostrą, świętym
Posłuszeństwem.
4Wszystkie najświętsze cnoty, niech was strzeże Pan, od którego się
wywodzicie i pochodzicie.
5Nie ma w ogóle na całym świecie żadnego człowieka, który mógłby jedną
z was posiadać, jeśli wcześniej nie umarłby.
6Kto jedną posiada, a innym nie uchybia, posiada wszystkie.
7I kto jednej uchybia, żadnej nie posiada i wszystkim uchybia (por. Jk 2, 10).
8I każda zawstydza wady i grzechy.
9Święta Mądrość zawstydza szatana i całą jego przewrotność.
10Czysta i święta Prostota zawstydza całą mądrość tego świata (por.
1Kor 2, 6) i mądrość ciała.
11Święte Ubóstwo zawstydza pychę i skąpstwo, i troski tego świata.
12Święta Pokora zawstydza pychę i wszystkich ludzi, którzy są ze świata,
podobnie i wszystko co jest ze świata.
13Święta Miłość zawstydza wszystkie pokusy diabelskie i cielesne, i
wszelką bojaźń cielesną.
14Święte Posłuszeństwo zawstydza wszelkie ludzkie i cielesne pożądania,
15i utrzymuje ciało w umartwieniu, aby było posłuszne duchowi i aby
słuchało swego brata, 16i czyni człowieka poddanym i uległym wszystkim
ludziom, 17i nie tylko samym ludziom, lecz także dzikim i okrutnym
zwierzętom, 18aby mogły z nim czynić, co zechcą, na ile im Pan z wysoka
pozwoli (por. J 19, 11).